Asli Hu Nesli Hu Ne Demek? Bir Sözün Derinliğine Yolculuk
Bugün, bir anlamın peşinden gitmek istiyorum. “Asli hu nesli hu”… Bu kelimeler, ilk kez babamın dudaklarından dökülmüştü. Bir sabah, kahvaltı masasındaki o eski, tahta sandalyede otururken, birden bana bakıp söylediği o cümle: “Asli hu nesli hu.” Ben de, babamı tanıdığım için, ne demek olduğunu sormamayı tercih ettim. Ama bir yandan da içimde, bir merak büyüdü. Bu kelimeler, sadece bir anlam taşımıyordu. İçinde bir duygu vardı, bir şeyler gizliydi. O an, ne olduğunu tam olarak bilmesem de, içimde bir heyecan uyandı.
Bir Söz ve Bir Anı
Kayseri’de büyüdüm, küçük bir mahallede. Herkes birbirini tanır, komşular, kuzenler… Bizim evin yakınında, eski bir çınar ağacı vardı. Babamla birlikte oraya sıkça giderdik. Çınarın gölgesinde, hiç zamanın geçmediği bir yerdi. Bir yaz günü, çınarın altına oturmuşuz. Babam, yüzünde hafif bir gülümsemeyle, bana doğru dönüp “Asli hu nesli hu” demişti. O anın büyüsünü hatırlıyorum. Sadece kelimeler değil, babamın sesindeki o yumuşaklık ve içindeki huzur da vardı. “Ne demek bu, baba?” diye sordum. Babam bana bakarak gülümsedi, “Senin gibi bir insan, kendi soyundan gelir. Kimseyi takma, sadece kim olduğunu bil.” dedi. O gülümseme ve huzur, o kadar derin ve anlamlıydı ki, yıllar sonra bile etkisinden kurtulamadım. Ama o anın üzerini, hayatın koşturmacasıyla kapatmıştım. O gün, içimde bir şeyler oldu ama ne olduğunu bilemedim.
Bir Gün O Cümleyi Hatırlamak
Geçenlerde, bir gün sokakta yürürken, birden o cümleyi hatırladım: “Asli hu nesli hu.” Yani, bir insanın kendisini olduğu gibi kabul etmesi gerektiği anlamına mı geliyordu? Gerçekten kim olduğumuzu, nereden geldiğimizi kabul etmemiz gerektiğini mi anlatıyordu? O gün, Kayseri’nin o eski sokaklarında yürürken, sadece bu soruyla kalakaldım. İnsan, kendini anlamaya çalıştıkça, kimliğini bulmaya başladıkça, daha derinlere inmiyor mu? Çoğu zaman hayatta kayboluyoruz. Kiminin derdi aşkla, kiminin işle, kimisi de sürekli bir şeyleri yakalamaya çalışıyor. Ama belki de gerçek huzur, bir insanın kendini tanımasıyla başlar.
Kaybolduğum Yerde
Bir hafta sonra, babamın hastalandığını duyduğumda, içimde garip bir huzursuzluk başladı. O eski “Asli hu nesli hu” cümlesini tekrar düşündüm. Ama bu sefer farklıydı. Bu sefer, anlamı sadece bir cümle olmaktan çıkmış, bir felsefeye dönüşmüştü. Babam hastaydı, o eski halinden eser yoktu. Ama bir şekilde, o eski huzurunu bulmuş gibi görünüyordu. Belki de “Asli hu nesli hu” cümlesi, gerçekte hayatın akışına karşı koymamak, olduğun gibi kalmakla ilgili bir şeydi. Bir insan, kendini olduğu gibi kabul ederse, yaşam daha anlamlı oluyordu. Babamın gözlerine bakarken, içimde bir şeyler yerinden oynadı. Belki de herkesin bir yerden gelmesi, bir geçmişi, bir hikayesi vardı. Ama sonuçta önemli olan, bu yolculukta kendi kimliğimizi bulabilmekti.
Bir Yıl Sonra
Bir yıl geçti, babamı kaybettim. O “Asli hu nesli hu” cümlesi, zihnimde sürekli çalıyor. O günden sonra, bu cümleyi hayatımın her anında daha çok hissettim. Kim olduğumuzu anlamak, dışarıdan ne olursa olsun, içsel yolculuğumuzun parçasıydı. Bugün, bazen kendi içimde kaybolduğumda, bu söz beni rahatlatıyor. Kendimi olduğum gibi kabul etmek, geçmişimin izlerini silmek değil, onlarla barışmak demekti. Belki de “Asli hu nesli hu” cümlesi, bana kendimle barışmayı, her yönümüyle kabul etmeyi öğretti. Kendini tanımanın, en büyük özgürlük olduğunu fark ettim. Yeri geldi, çok kırıldım. Yeri geldi, hayal kırıklığına uğradım. Ama ne zaman “Asli hu nesli hu” cümlesini hatırlasam, biraz daha güçlü oluyorum. Kendimi sevmek, kim olduğumu bilmek, en kıymetli şey.
Sonuçta
Şimdi, “Asli hu nesli hu” diyerek, yaşadığım her anı daha derin bir şekilde hissetmeye çalışıyorum. Herkesin bir hikayesi var. Hepimiz bir yerden geldik. Ama önemli olan, bu yolculukta kendimize ne kattığımız, kim olduğumuzu kabullenmek. Belki de bu, yaşamın özü. Bu cümle, bana her şeyin geçici olduğunu hatırlatıyor. Ne kadar kaybolursak kaybolalım, en sonunda kendimizi bulacağız. Çünkü hepimizin içinde bir “Asli hu nesli hu” var. Bu söz, bize kim olduğumuzu anlatıyor. Ve bir şekilde, o kimliğe saygı duymak gerekiyor.